اسلایدر

نقـــــد و برســـــــی

گام های شیدایی اثری از بهمنی و نویسندگان جوان بوده است تا فیلمی سیاسی و آموزشی را بسازند . که گره زدن یک ماجرای هیجانی با درون مایه ی تعقیب و گریز و انقلاب درونی و حسی یک سرباز زن آمریکایی، آمیخته ای جذاب را پدید آورد که به هیچ روی موفق نبوده است.

اصولا الان چه فیلم های ایرانی و چه خارجی مشکل اصلیشون موضوع و خط اصلی و قسمت های فرعی داستان میباشد . در فیلم اصلا تلاشی برای نقطه اتصال و پایان داستان ها نشده است و حول حولکی به خط اصلی اضافه میشود و سریع به پایان میرسد. در کل فیلم فقط و فقط حرف های آموزشی زده میشود نتیجه ان را دارد که کلا دیالوگ ندارد فیلم فقط شعار و پیام اخلاقی میدهد .

  اما در عراق وضعیت بهتر که نیست هیچ بد تر هم میشود. اصلا تعریف درستی از ضخیت ها نمیشه . به نظر من این فیلم حتی به تماشاگران خودشون هم توهین کرده است و آن ها را ناراحت . نوع برخورد افراد و گفت و گوها در معدود نماهای شهری هم به شدت بد از آب در آمده است. آن قدر بعد که حتی به یک چیز ساده مثلا هنگامی که اخبار از سی ان ان پخش می شود، فونت و سایز درج نوشته ها در صفحه کوچک ترین شباهت به نمونه ی اصلی در آن شبکه ندارد.

از تدوین و جلوه های ویژه و .... بگیریم که آن قدر بچه گانه هستند که حتی ارزش این رو ندارد 1 خط هم برای آن چیزی نوشت در کل این فیلم حتی از این جنبه ها هم سودی نبرده و ضعیف تر از یک فیلم معمولی وارد عمل شده است . خستگی آن قدر با دیدن این فیلم زیاد میشود. با نگاه کردن پوستر و بخش هایی از دمو ها آدم خوش حال میشود که یک فیلم خوب در انتظار است ولی بعد از تماشای فیلم حتی با گذشت 30 دقیقه شروعی آدم دوست دارد سالن را ترک کند.

برسیم به پایان فیلم. که واقعا ناامید کننده بود و خیلی خیلی خیلی مسخره و بچه گانه. نیروی عراقی القاعده با ظاهر های عجیب غریبی که داشتند  سر و کله اش یک هویی همه جا پیدا می شد  در حالی که جولیا به سلامت از ایست بازرسی های اشغال گران آمریکایی عبور کرده، ناگهان به آن ها برخورد میکنه و آن ها خیلی راحت آن را میشناسند و پایان. حسی که پایانو به اختیار ها میگذارد . حسی جالبی نیست.

________________________________________________________

(نگاه هوشمندانه به فیلم )

این فیلم که به شعور مخطب به نظر من توهین های سیاری کرده حتی ارزش امتیاز 1 نیم هم برایش زیاد بود و همین هم به خاطر برخی محدود صحنه هایش کافی بود . شاید به نظر می رسد حمید بهمنی نیاز دارد تا فیلم نامه هایش را با دقت بیش تری انتخاب کند. اما دیدن این فیلم حتی برای 1 بار خسته کننده است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: